Bel Ami – markiz się nudzi

Czasami zdarza się tak, że najpierw zrecenzuję flanker, a dopiero potem sięgam po oryginalny zapach. Nie inaczej było i w tym wypadku. Dopiero po wpisie dedykowanym Bel Ami Vétiver zdecydowałem się na testy skomponowanych w 1986 roku przez Jean-Louis’a Sieuzac’a Bel Ami. A więc jednych z flagowych męskich perfum domu mody Hermès. I to takich, które oparły się upływowi czasu i mimo, że od ich premiery minęło już prawie czterdzieści lat, nadal pozostają w ofercie francuskiej marki. A to już nie byle co. Sam zapach określany jest natomiast jako męski i zuchwały. Przekonajmy się zatem czy rzeczywiście tak jest.

Read More

Wonderoud – cuda na oudowym kiju

Perfumy Comme des Garçons mają w sobie to coś. Choć nie zawsze mi się podobają, to jednak każdorazowo intrygują swoimi aromatami. Tak przynajmniej było do tej pory. Ale czy nasz dzisiejszy bohater – Wonderoud – utrzyma ten trend? Zobaczymy. Na wstępie chciałbym natomiast wspomnieć, że kompozycja ta powstała w 2014 roku, a jej tematem przewodnim jest oud. Z tym, że to ostatnie pewnie już sami odgadliście na podstawie nazwy. Na oficjalnej stronie japońskiej marki można za to dodatkowo przeczytać o szlachetnym charakterze tej wonnej żywicy oraz jej ogromnej wartości. Której zawdzięcza miano czarnego złota. Bez zbędnej zwłoki przekonajmy się zatem czy i Wonderoud to perfumy warte złotego kruszcu.  

Read More

Gucci by Gucci Pour Homme – jaki pan, taki kram

Zauważyłem, że ostatnio dość często sięgam po perfumy Gucci. I to bez względu na to, czy poprzednio recenzowany zapach oceniłem pozytywnie. Być może przyciągają mnie nazwiska twórców. Tak jak w przypadku naszego dzisiejszego bohatera. Za skomponowanie Gucci by Gucci Pour Homme odpowiedziany jest bowiem, znany między inny ze współpracy z marką Robert Piguet,  Aurélien Guichard. Uczciwie muszę natomiast przyznać, że nazwa opisywanych perfum bardziej zniechęcała mnie niż zachęcała do testów. Wydaje mi się ona bowiem dość prostacka. Sam opis zapachu też jednak nie porywa. Przeczytać w nim możemy o eleganckim i współczesnym charakterze recenzowanego pachnidła. A więc nic szczególnego. Przekonajmy się zatem jak rzeczywiście pachnie Gucci by Gucci.

Read More

Louban – w cieniu oudu

Ponieważ dawno już nie miałem do czynienia z perfumami Montale, postanowiłem znów sięgnąć po jakąś próbkę. Mój wybór padł zaś na Louban. A więc zapach, który nie jest już dostępny. Czasem lubię jednak wyszperać jakiś staroć. Opisywana dziś kompozycja powstała bowiem w 2009 roku. Jej autorem jest zaś, jak zawsze, sam Pierre Montale. Ja natomiast zdecydowałem się na testy licząc, że w pachnidle tym istotną rolę odgrywać będzie kadzidło frankońskie. We wpisie poświęconym olibanum wspominam, iż składnik ten występuje czasem pod nazwą luban. I faktycznie pojawia się w oficjalnym spisie nut Louban.  Ale na ile kluczowa jest jego rola? Tego dowiecie się już z dalszej części niniejszej recenzji.

Read More

Bois Mystérieux – arabska noc?

Po opublikowanej już jakiś czas temu recenzji Ambre Éternel postanowiłem znów sięgnąć po perfumy z kolekcji Les Absolus d'Orient. Tym razem mój wybór padł zaś na Bois Mystérieux. A więc zapach skomponowany w 2019 roku przez naczelnego nosa Guerlain – Thierry’ego Wasser’a. Natrafiłem również na informację, że jest to uwspółcześniona wersja niedostępnych już Song D’Un Bois D’Été. Nie miałem okazji poznać tych ostatnich, jednak słyszałem o nich sporo dobrego. Tym chętniej sięgnąłem więc po Bois Mystérieux. Zwłaszcza, że w materiałach promocyjnych dzieło Wasser’a przedstawiane jest jako zapach nocy. Mroczny i tajemniczy. Ale czy rzeczywiście tak jest?

Read More

Leather Oud – z arabskiej stajni

Dziś na Agar i Piżmo jeszcze jeden zapach z butikowej kolekcji Dior’a. I to ponownie skórzany. Ale zupełnie inny niż recenzowany jakiś czas temu Cuir Cannage. Choć za skomponowanie Leather Oud również odpowiedzialny jest François Demachy. Tyle, że te perfumy już w samym założeniu mają mieć odmienny charakter. Orientalny. Ognisty. A do tego harmonijnie łączący w sobie nuty o zgoła różnym klimacie. By lepiej zobrazować z jakiego rodzaju pachnidłem mamy tu do czynienia posłużyć się możną obrazem odbywających się na pustyni wyścigów konnych. Trochę jak w filmie Hidalgo – ocean ognia. Zamiast jednak dawać się mamić słowom, przekonajmy się jak w rzeczywistości pachnie Leather Oud.     

Read More

No. 1 – drzewny pył

Jak już pewnie zdążyliście zauważyć większość pojawiających się na Agar i Piżmo recenzji dotyczy perfum zagranicznych. Zarówno mainstreamowych jak i niszowych. Okazjonalnie zdarza mi się jednak sięgnąć po coś z rodzimego rynku. I tak też jest w przypadku dzisiejszego wpisu. W ramach współpracy z Tkliwymi Nihilistami zdecydowałem się bowiem na testy zapachów z ich kolekcji. Na pierwszy ogień poszły zaś No. 1. I z tej okazji przygotowaliśmy dla Was mały konkurs, którego szczegóły znajdziecie na końcu wpisu. Natomiast co do naszego dzisiejszego bohatera, to na oficjalnej stronie marki nie ma informacji o inspiracji dla stworzenia tej kompozycji. Ani oklepanych frazesów typu klasyczny, ale nowoczesny lub męski i elegancki. Możemy za to poczytać o wrażeniach użytkowników. To ciekawy i oryginalny zabieg. Zobaczmy jednak na ile moje spostrzeżenia pokrywają się z tym, co na umieszczono stronie.

Read More

Boucheron pour Homme – mężczyzna w kwiecistej koszuli

Oba recenzowane przeze mnie do tej pory zapachy Boucheron były stosunkowo nowe. I nie wypadły najlepiej. Tym razem postanowiłem więc sięgnąć po coś bardziej wiekowego. A konkretnie Boucheron pour Homme z 1991 roku. Kompozycję, za którą stoi… Hmm, no właśnie… W zależności od źródła, w Internecie znaleźć można informacje, że autorem tych perfum jest Raymond Chaillan, duet Francis Deleamont i Jean-Pierre Bethouart lub cała wymieniona trójka razem. Jak widać sukces ma wielu ojców. Abstrahując jednak od osoby twórcy, warto także wspomnieć, że nasz dzisiejszy bohater to pierwsze męskie perfumy w ofercie francuskiej marki. Opisywane są zaś jako wyrafinowane i dedykowane gentlemanom. Przekonajmy się zatem jak pachną.

Read More

Olfaktoryczna anatomia – sposób na życie wieczne, czyli o faktach i mitach na temat nieśmiertelnika

W ramach cyklu Olfaktoryczna anatomia staram skupiać się na mniej znanych składnikach perfum. Stąd brak wpisów choćby o róży, lawendzie czy mchu dębowym. W dzisiejszym tekście zaglądamy jednak do królestwa roślin. Tyle, że pod lupę zdecydowałem się wziąć kocankę włoską, zwaną potocznie nieśmiertelnikiem. Na decyzję tę nie bez wpływu pozostał zaś fakt, iż jej aromat pojawia się w dwóch zapachach z mojej prywatnej kolekcji. O tym jednak później. Na ten moment chciałbym natomiast zaznaczyć, że nawet jeśli nie posiadacie perfum z tą nutą w temacie, to nie znaczy, że nie jest Wam ona znana. Kocanka jest bowiem rośliną powszechnie występującą w Polsce. Może więc dzisiejszy wpis tym bardziej Was zaciekawi.

Read More

By the Fireplace – szwajcarskie Last Christmas

Oferowana przez Maison Margiela seria perfum Replica przywoływać ma wyobrażenia konkretnych miejsc. I tak, po muzycznym wieczorze z Jazz Club, dziś chciałbym Was zaprosić na odrobinę relaksu przy kominku. A to za sprawą By the Fireplace - zapachu skomponowanego w 2015 roku przez Marie Salamagne. Choć o Francuzce słyszałem sporo, to z jej twórczością zetknąłem się do tej pory tylko raz, przy okazji recenzji Giorgio Armani – Eau de Nuit. Ucieszyłem się więc, że to ona stoi za wybranymi dziś przeze mnie perfumami. Do ich testów zachęciły mnie jednak również pozytywne opinie na internetowych forach. Oraz opis na oficjalnej stronie Maison Margiela, malujący przed moim oczami wizję mroźnej zimy w przytulnym, ogrzewanym kominkiem pokoiku. Na przykład w szwajcarskim Chamonix, w 1971 roku. Można się zatem spodziewać, że recenzowana kompozycja będzie ciepła i otulająca. Ale czy rzeczywiście tak jest?

Read More